ഉൽസ്സവക്കാഴ്ചകൾ

നാട്ടിൽ ഉത്സവമാണ് അടുത്ത ആഴ്ച.... തറവാട്ടിൽ എല്ലാരും തയ്യാറെടുപ്പുകൾ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ടാവും.. ഒരു ഓളം തന്നെയാണ്.. പറമ്പെല്ലാം അടിച്ചുവാരി വൃത്തിയാക്കി മുറ്റം നിറയെ ചാണകം മെഴുകി തളിച്ചു വല്യമ്മ തന്റെ ജോലി ഭംഗിയായി നിർവഹിച്ചിട്ടുണ്ടാവും... അമ്മയും മേമയും മറ്റെല്ലാരും അവിടെ ഒത്തുകൂടും... പിടിപ്പതു പണിയാണ് പോലും... ശെരിയാ. ഉത്സവത്തിന്റെ അന്ന് തറവാട്ടിൽ നിന്നും താലപ്പൊലി ഉണ്ടാവാറുണ്ട്.. എല്ലാരും നോയമ്പെടുത്തു തുളസിയും തെച്ചിയുമൊക്കെ പറിച്ചു താലപ്പൊലിക്ക് വേണ്ട ഒരുക്കങ്ങൾ ചെയ്യും... ഹോ ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഒരു രസാണ്.. ചെണ്ടമേളവും കാവടിയാട്ടവും എല്ലാം കൊണ്ട് ഉഷാറ് തന്നെ.. . അന്ന് എല്ലാർക്കും ഭക്ഷണം വീട്ടിൽ നിന്നുമാണ്.. അടിപൊളി സദ്യയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങൾ പിള്ളേര് സെറ്റ് വീണ്ടും അമ്പലത്തിലേക്ക്.. സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഇതുവരെ തിറ മുഴുവനായും കണ്ടിട്ടില്ല.. .. എങ്ങനെ കാണാനാ അത്രയ്ക്ക് തിക്കും തിരക്കുമാണ് അവിടെ.. അമ്പലപ്പറമ്പ് മുഴുവൻ ചുറ്റി നടക്കാറാണ് പതിവ്.. ഐസും തണ്ണിമത്തനും പൊരിയും മധുരപലഹാരങ്ങളും ഒക്കെ കഴിച്ചു കൈനോട്ടക്കാരി ചേച്ചിയുടെ പുളുവടി കേട്ട് അങ്ങനെ ഓടിച്ചാടി നടക്കാൻ എന്തു രാസമാണെന്നോ.. .. അമ്മ പറയാറുണ്ട് കുഞ്ഞുനാളിൽ ഞാൻ വലിയൊരു കവറുമായിട്ട അമ്പലത്തിൽ പോവുന്നതെന്ന്.. തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ അത് നിറയെ വളയും മാലയും കളിക്കോപ്പുകളും കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കും.. കുപ്പിവളകളായിരുന്നു craze. പരിചയക്കാരുടെ എല്ലാരുടേം വക എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ വാങ്ങി തരും.. അമ്പലപ്പറമ്പിലെ ഓർമ്മകൾക്ക് ഇന്നും പഴമയുടെ ഒരു സുഗന്ധമുണ്ട്.. ചെണ്ടമേളത്തിൽ ലയിച്ചു അതിന്റെയൊപ്പം നമ്മളും അറിയാതെ താളം പിടിച്ചു പോവും.. ഒരു പ്രത്യേക ഇഷ്ടമാണ് ചെണ്ടമേളത്തോടു.. .. അതു പോലെ തന്നെ ആകാശത്തിൽ വിസ്മയം തീർത്തു കണ്ണിനു കുളിർമയേകി വെടികെട്ടും... അമ്പോ ഓർക്കാൻ കൂടി വയ്യ.. അന്നൊന്നും നമ്മള് പിള്ളേർ സെറ്റിന് അമ്പലത്തിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് വിടാനൊന്നും ആർക്കും ഒരു പേടിയുമില്ലാർന്നു.. ഇന്നു അതൊക്കെ മാറി.. അസ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ ഒരു കടിഞ്ഞാൺ ഇന്നത്തെ പിള്ളേർക്കിടയിലുണ്ടാവും.... കുപ്പിവളകളുടെ ഭംഗി നോക്കി കോലൈസ് നുണഞ്ഞു അമ്പലപ്പറമ്പിലെ കാഴ്ചകളിൽ ലയിക്കാനും ആല്മരത്തണലിൽ ഇരുന്നു കൂട്ടുകാരോടൊത്തു സൊറ പറഞ്ഞിരിക്കാനും അങ്ങനെ പാറി നടക്കാനും അവർക്കു കഴിയുന്നില്ല... പെങ്കുട്ട്യോളെയും കാത്തു ഇന്നും കുപ്പിവളകളും ബലൂണുകളും പാലൈസും ഓരോ അമ്പലപ്പറമ്പുകളിലും കാണും... എനിക്കും പോവണം.. ആ പഴയ കുട്ടിക്കാലത്തിന്റെ ഓർമ്മകൾ ഉള്ള അമ്പലമുറ്റത്തേക്കു... ഉത്സവത്തിന്റെ ആഹ്ലാദമറിഞ്ഞു പഴയ സൗഹൃദക്കൂട്ടങ്ങളെ തോളോട് ചേർത്തു വീണ്ടുമീ ഉത്സവനാളിന്റെ മധുരം നുണഞ്ഞു ആ പഴയ കുട്ടിയാവണം...

ഏട്ടന്റെ കുഞ്ഞുപെങ്ങൾ

ചേട്ടനില്ലായ്മ ഒരു ദാരിദ്ര്യം തന്നെയാണെന്ന് തോന്നിയിട്ടുണ്ട് പലപ്പോയും.... പണ്ട് സ്കൂളിൽ സ്പെഷ്യൽ ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞു നേരം വൈകിയാൽ ആരതിയെ കൂട്ടാൻ അവളുടെ ഏട്ടൻ വരും..
രണ്ടുപേരും ചിരിച്ചും കളിച്ചും ഒന്നിച്ചു പോവുന്നേ കാണുമ്പോൾ കൊതിയോടെ നോക്കി നിന്നിട്ടുണ്ട്.. 
 അന്നും അച്ഛനായിരുന്നു നമുക്ക് കൂട്ട്... 
ഓരോ ആവശ്യങ്ങൾക്ക് വേണ്ടിയും അച്ഛനെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുമ്പോൾ ഓർക്കും ആരതിക്കും അഞ്ജനയ്ക്കും ഉള്ള പോലെ ഒരു ചേട്ടൻ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലെന്നു..... 
പിള്ളേരോട് അടിപിടി കൂടുമ്പോൾ അമ്മ പറയും നിന്നെ തവിട് കൊടുത്തു വാങ്ങിച്ചേ ആണെന്ന്.. (എല്ലാ അമ്മമാരും പറയുന്ന ഒരു dialogue ആണിത് ).. അങ്ങനെയാണേൽ ഒരു ചേട്ടനെ കൂടെ വാങ്ങിക്കൂടാരുന്നോ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ ചേർത്തു പിടിച്ചു അമ്മ പറഞ്ഞു അമ്മയ്ക്ക് അമ്മേടെ ഈ മക്കളെ മാത്രം മതിയാരുന്നെന്നു......
 ഇന്നും നാട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ ബസ് ഇറങ്ങുന്നിടത്തു അച്ഛൻ നോക്കി നിക്കുന്നുണ്ടാവും... 
അന്നും ഇന്നും പുള്ളിക്കാരൻ അച്ഛന്റേം ചേട്ടന്റേം ഒക്കെ റോള് നല്ല ഭംഗി ആയി ചെയ്യുന്നുണ്ട്...... senti അടിച്ചിട്ടിപ്പോ ന്താ ല്ലേ.... 
ഉള്ളവർക്ക് ചിലപ്പോൾ അതിന്റെ വിലയറിയണമെന്നില്ല...

 അല്ലെങ്കിൽ ഈ പെണ്ണിന് വേറെ പണിയൊന്നുമില്ലെന്നു കരുതുന്നുണ്ടാവാം... എങ്കിലും ആത്മാർത്ഥമായിട്ടു പറഞ്ഞു പോവ്വാ..
ഇനിയൊരു ജന്മം ഉണ്ടെങ്കിൽ അച്ഛന്റേം അമ്മേടേം മോളായിട്ടു ചേച്ചിമാരുടെ കൂടെ ഒരേട്ടന്റെ അനിയത്തി കുട്ടിയായി ജനിക്കണം.
 ഇഷ്ട്ടങ്ങളിൽ കൂടെ നിക്കാനും കുറുമ്പ് കാണിക്കുമ്പോൾ നല്ല തല്ലു തരാനും അച്ഛന് താങ്ങായി അമ്മയ്ക്കു ഒരാശ്വാസമാവുന്ന ഏട്ടന്റെ കുഞ്ഞുപെങ്ങൾ....

പ്രവാസി

പ്രാരാബ്ധം എന്ന തീച്ചൂളയിൽ പെട്ടു ജീവിതത്തിന്റെ നല്ലൊരു കാലഘട്ടം അത്രയും ക്ലാവ് പിടിച്ചു പോയ ചില ജന്മങ്ങളുണ്ട്.... പ്രവാസികൾ... 

എണ്ണിയാൽ തീരാത്ത ലിസ്റ്റ് അത്രയും പ്രവാസികളുള്ള ഒരു കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ചത് കൊണ്ടാവാം അവരുടെ ജീവിതത്തോട് വല്ലാത്തൊരു ബഹുമാനം ആണ്...

 കുഞ്ഞു നാളിൽ വല്യച്ചന്മാര് കൊടുത്തു വിടുന്ന ഗൾഫ് മിട്ടായികളുടെ എണ്ണം മാത്രം നോക്കി നടന്ന ബാല്യം ഒരിക്കലും അവർക്കു തരാൻ കഴിയാതെ പോവുന്ന സ്നേഹത്തിന്റെ കുഞ്ഞു മധുരം ആ ഓരോ മിട്ടായികളിലും ഉണ്ടെന്നു മനസ്സിലാക്കി തന്നിരുന്നില്ല.... :-) 

പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു നഷ്ടബോധം.... സ്നേഹവും പരിഗണനയും സാഹചര്യം കൊണ്ട് അവരിൽ പലർക്കും പലപ്പോഴും കിട്ടാതെ പോയിട്ടുണ്ട്... 

കുറച്ചു നേരത്തെ വർത്തമാനത്തിനിടയിലും അവരോടു നമ്മുക്ക് പറയാനുള്ളത് നമ്മുടെ ആവശ്യങ്ങളെ കുറിച്ചും ആവലാതികളെ കുറിച്ചും മാത്രമാവും.... 

നമ്മുടെ സന്തോഷങ്ങൾക്കു വേണ്ടി സ്വന്തം ഇഷ്ടങ്ങളും ആഗ്രഹങ്ങളും

 മാറ്റി വച്ചു ജീവിക്കുന്ന എത്രയോ പ്രവാസികളുണ്ട്.... 

അച്ഛനായും ചേട്ടനായും ദൂരെ ഇരുന്നു കൊണ്ടു

 നമ്മുടെ സ്വപ്നങ്ങളെ എത്തി പിടിച്ചു നൽകാൻ സ്വയം ജീവിതം അർപ്പിക്കുന്നവർ... 

അവരുടെ വിയർപ്പിന്റെ സഹനത്തിന്റെ ഫലമാണ് ഇന്നു പല വീടുകളിലെയും സന്തോഷം..... 

മാതാപിതാക്കരുടെ മനസ്സറിഞ്ഞ പുഞ്ചിരി... 

കൂടപ്പിറപ്പുകളുടെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം....

😍 അങ്ങനെ പത്തേമാരിയിലെ നാരായണേട്ടനെ പോലെ എത്രയോ ജന്മങ്ങൾ..... 

സ്വയമെരിഞ്ഞു പ്രകാശിക്കുന്ന പുണ്ണ്യ ജന്മങ്ങൾ.... 

ഒത്തിരി ബഹുമാനം.. അത്രമേൽ ഇഷ്ടവും...... 

പ്രവാസീസ് ഇഷ്ട്ടം 

സ്വപ്നങ്ങൾ

ചില സ്വപ്നങ്ങളുണ്ട്....
 കണ്ടിട്ടും മതി വരാതെ കൊതിയോടെ കാത്തു വെച്ചത്.... 
കട്ടെടുക്കാൻ ആളില്ലാത്തതു കൊണ്ട് അവയ്ക്കൊന്നും എണ്ണത്തിൽ കുറവ് വന്നിട്ടില്ല.....
 കുന്നോളം നിറഞ്ഞു......
എന്നാലും ഇനിയുള്ള സ്വപ്നത്തിനും ഈ കാത്തിരിപ്പിനും ഒരു രാത്രി സഞ്ചാരിയുടെ നിദ്രയിൽ തെളിയുന്ന ഓർമ്മകളുടെ കൗതുകമുണ്ട്.......